زمینه ها و پیامدهای پیمان بغداد

پيمان بغداد در سال 1333 ه. ش (1955 م) در جهت «نظام هم‌پیمانی» آيزنهاور و براي جلوگيري از گسترش نفوذ كمونيسم در منطقة خاورميانه، ميان دولت‌های عراق و تركيه امضاء شد. پس از آن دولت‌های انگليس، پاكستان و ايران به آن ملحق شدند. سرپرستي پيمان بغداد به انگلستان واگذار شده بود و امريكا تا آخر به‌عنوان ناظر در اين پيمان حضور داشت. امريكا همچنين کمک‌های مالي خود را به اين پيمان اعطا كرده و سه نماينده در کمیته‌های نظامي، ضدبراندازي و اقتصادي پيمان داشت. پیمان بغداد به‌عنوان جزئی از استراتژی بلوک غرب در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم مطرح شد که به‌منظور جلوگیری از نفوذ کمونیسم طراحی شده بود، اما واقعیت امر چیز دیگری بود. آمریکا و انگلیس بیشتر به دنبال جستجو و حتی حفظ رژیم‌های دست‌نشانده در منطقة ژئواستراتژیک خاورمیانه بودند تا بهتر بتوانند به منافع خود در این منطقه دست پیدا کنند. کتاب فوق در 4 فصل از شکل گیری پیمان بغداد تا نتایج آن پرداخته است. اسناد مرتبط هم در این کتاب گنجانده شده است.

برای مشاهده صفحات اولیه کتاب بر روی تصویر زیر کلیک نمایید: