تاثیر نظریه جامعه شناختی میخائیل باختین بر داستان های غلامحسین ساعدی

میخاییل میخاییلوویچ باختین یکی از متفکرین برجسته قرن بیستم است که نظریات او درزمینه‌ی ادبیات از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد. مؤلفه‌های چون گفت‌وگومندی، چندصدایی، بینامتنیت، کرونوتوپ، کارناوال و… از موضوعات مهم در عرصه نقد ادبی و هنری محسوب می‌شوند که توسط میخاییل باختین در نیمه قرن بیستم ارائه‌شده‌اند. از آنجایی که آثار غلامحسین ساعدی در ظاهر بیانگر مسائل و مشکلات جامعه و حضور بیگانگان در کشور و انعکاس‌دهنده کمبود روابط عاطفی و… هستند اما در باطن بسیاری از گفته‌ها و ناگفته‌های تاریخ این مرزوبوم را با تکیه‌بر متون مذهبی، اساطیر ملی، متون ادبی و… نشان می‌دهند، بدین منظور در کتاب فوق به «نقد و بررسی جامعه‌شناختی داستان‌های غلامحسین ساعدی بر اساس نظریه میخائیل باختین» پرداخته شده است تا بهتر بتوان اوضاع سیاسی، مذهبی و ادبی ایران را شناخت.

برای مشاهده صفحات اولیه کتاب بر روی تصویر زیر کلیک نمایید: